Dijital Hafıza: Kolektif Tavır Neden Önemli
“Türkiye depremle sarsıldı.” Ancak bu cümle yalnızca bir doğal afeti ifade ediyor. Eğer cümle bu kadar basit olsaydı, yas sonrası rutinlerimize geri dönmek kolay olabilirdi. Ancak asıl sarsıntı, adaletsizlik, vurdumduymazlık, eşitsizlik, şiddet ve yardım gösterişlerinin çılgınlığı gibi toplumsal sorunların bir arada yaşandığı ortamda hissediliyor.
Bu tür bir ortamda “normalleşmek” ne anlama gelir, sorgulamak gerekiyor.
Dijital ortam, insanların kitleler halinde fikirlerini ifade etmelerini sağlayarak kolektif ruh yaratır. Haberleşme, dayanışma ve eylemlilik için bir platform olarak hizmet verir. Son yaşadığımız felaket sonrası doğru kullanıldığında, sunduğu olanaklara hepimiz deneyimledik. En önemlisi, toplum ile iktidar ve şirketler arasındaki görünmez perdenin kalktığına tanık olduk.
Ancak, neden sosyal medyadaki duyarlı insanlar ilham vermekte bir süre sonra başarısız oluyor ve ayrıştırıcı, kışkırtıcı, şiddet odaklı, hastalık peşinde koşmaya devam ediyoruz? Aslında cevabı hepimiz biliyoruz; bilgimiz ve geleceğimiz bir şekilde birbirine bağlıdır ve dijital medya, ilgi alanlarımızı belirleyerek bakış açımızı yönlendirir. Toplumsal tutumumuz da bu etkileşimi belirler.
Günümüzde, ekrana dokunmak ile hayata dokunmak arasındaki çizgi netleşmiştir. Sosyal medya, sadece bir medya aracı olmanın ötesinde, kişisel ve toplumsal anıların kaydedilmesine ve -bilinçlendikçe- geleceği şekillendirmemize de olanak tanır. Eylemlerimiz artık dijital mecralarla buluştuğunda sınırsız görüntü sunumuyla her zaman deneyim imkanı sunar.
Bu nedenle, dijital platformlarının kullanımı, toplumsal sorunları açık bir şekilde konuşmak, farkındalık yaratmak ve çözüm önerileri sunmak için aynı zamanda bir fırsattır. Kriz sürecinde “normal olan” iletişim faaliyeti de budur. Fiziksel olarak bir arada olma şansımız yoksa bile dijital dayanışmanın bir parçası olabiliriz.
Bireysel ve kolektif sorumluluk alarak, yer aldığımız oluşumlarda dayanışma kültürünü geliştirerek ve toplumsal sorunları afişe ederek, hepimiz daha adil, eşit ve özgür bir toplumda yaşama fırsatı yaratabiliriz.
